Zaman zaman doðayý görmeyi seviyorum zehirlenmiþ aðaçlarý istila edilmiþ çayýrlarý bu hýrpalanmýþ manzarayý ve seni izlemeyi seviyorum hijyenik apartman ve penceresinden oturduðum yerden izliyorum mutasyona uðramýþ karýncalarý ve kelebekleri izliyorum hamam böceklerini bakterilere karþý katil virüsler büyük düþman ordularý savaþýyor ben ve sen ve satranç belki dýþarý çýkmalýyým kirlenmiþ yeþilin içine kirli düþmanlarýmýn beklediði yere çýkmalýyým belki elele yürümeliyiz karbondioksitli bulutlar altýnda hayýr teþekkürler hormonlu daðlara,vadilere ne gerek var asitli yaðmurlarda yürüyüþ mü romantik hayýr teþekkürler karþýda parkta zaten yeterli kirlenmiþ doða var aðustos böceði bir atasözü sunmakta bir bülbül cümle kurmakla meþgulken bir rüya görmeye ne gerek var ne gerek var beni karýþtýrma bu iþlere söyle sen neredesin artýk ben bu þehirde bir yabancýyým elin, aðzýn nerede kýzýl dudaklarýn ela gözlerin nerde artýk burada yoksun evimde kargalar uçuþuyor þiirdeki gibi bu bir güz manzarasý hijyenik apartmanýn buðulu penceresinin arkasýnda bir suretsin bu ev sensiz yok bu ben sensiz yok bu mazi bu zaman melankolik siyah beyaz bir film karesi sonuna kadar seninleyim yeminlerimde seni bir daha asla unutmamak istemem…
Suskun//
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mikail Dede Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.