İHTİYARLIK ŞİİRİ

ÝHTÝYARLIK ÞÝÝRÝ (Gülce Buluþma)

Gün guruba dönünce, koþar gelir karanlýk.
Gölgeler uzar gider, dev kesilir fidanlýk.
Ürpertir yürekleri, tir tir titrer canlýlýk.
Gençliðin ümüðüne, çökünce ihtiyarlýk!

Ömrün son deminde gelip postun serince,
Kalkmak nedir bilmez ki; Çökünce ümüðüne.
Kýrýþ kýrýþ yüzünü, aynalarda görünce,
Güç takat kalmaz dizde!
Tökezler olur insan, hem tepede hem düzde.
Kararýr dünyalarý, fer kalmaz gayrý gözde,
Gençliðin ümüðüne, çökünce ihtiyarlýk!

Sevdanýn doruðunda, yâr peþinde koþulur,
Dik yamaçlý dað bayýr, kýzgýn çöller aþýlýr,
Ne çabuk geçti yýllar diye, buna þaþýlýr!
Gençliðin ümüðüne, çökünce ihtiyarlýk!

Mýzrap vurunca tele, naðmeler duvaklanýr,
Nar denilen ateþte, ne günahlar paklanýr,
Sevdalar kucaklanýr, düþünceler aklanýr,
Gençliðin ümüðüne, çökünce ihtiyarlýk!

Canýndan can istense, canana verir âþýk,
Göz bebeðinden yansýr, titreyen cansýz ýþýk,
Deva diye içilir, zehirler kaþýk, kaþýk!
Gençliðin ümüðüne, çökünce ihtiyarlýk!

Böyledir yalan dünya, ömürler öðütülür.
Yalnýz çileler deðil, ne acýlar güdülür,
Ne kadar yaþansa da son durak denen yere!
Elbet bir gün gidilir.
Gençliðin ümüðüne, çökünce ihtiyarlýk!

ALÝ GÖZÜTOK
15 06 2011


Sosyal Medyada Paylaşın: