AĞLIYOR...

’’SOMADA HAYATINI KAYBEDEN ÝÞÇÝLERÝN AZÝZ HATIRASINA’’

Somadan yükseldi bir kanlý duman,
Hançereler baðlý sözler aðlýyor...

Bir umut kapýsý ,bir geçim derdi,
Naçar kalmýþ eller ,dizler aðlýyor...

Yavrusu kundakta anne yaþ döker,
Bir hasret hummasý özler aðlýyor...

Mihnetin zehrini içmeyen eller,
Onurla dik duran dizler aðlýyor...

Sýla gurbet oldu,yollar yabancý,
Doðruyu bulmayan izler aðlýyor...

Yürek tane tane ,göz tane tane,
Gönüllerde hasret közler aðlýyor...

Çekilmez dünyanýn acýsý ,kahrý,
Mihnete sýrt dönen yüzler aðlýyor...

’Var git duman þu somanýn üstünden’
Onlar , yirmiler ,yüzler aðlýyor...

Özler yandý þimdi ; gözler kurudu,
Koyunlar, kuzular, yozlar aðlýyor...

Telleri pas tuttu ; aþýklar öksüz,
Gerçeði haykýran sazlar aðlýyor...

Bu gün yýkýlmýþsa evin direði,
Sevgi öksüz gelin ,nazlar aðlýyor...

Akþama bin hasret bekleyen Seda.!
Busesi boþ kalan yüzler aðlýyor...

Birisi kundakta, biri karnýnda,
Birisi madende özler aðlýyor...

Ülkeye doðruyu onlar anlattý,
Gerçeðe yürüyen izler aðlýyor...

Suç taçlý gelin; olsa almazlar,
Köhnemiþ adalet ,kozlar aðlýyor...

Mutluluk meçhule kulaç atýyor,
Mevsimler deðiþti yazlar aðlýyor...

Yetmiþ altý milyon aðlýyor derken,
Çoðunluk gülüyor ,azlar aðlýyor...

Gitmiþ yavuklusu toprak altýna ,
Analar kuzusu kýzlar aðlýyor...

Sað; gelir daðlarýn ardýnda olsa,
Topraðýn sardýðý dizler aðlýyor...

Sabah kucaklayan kollar nerede.?
Acý buram buram özler aðlýyor...

Musa DOÐRUER(Teslimi)
19 mayýs 2014.




Sosyal Medyada Paylaşın: