Gittikçe Güzel'leş'iyorum...

"Zehir zýkkým bir ’O’ (oksijen) doluyor ciðerlerime;
kanatarak,katarak gözlerimi..."

Ölüm diyorum; nasýl birþeydi?
O kadar öldüm ki alýþmaktan!
Tabutlar taþýyorum sabahlara,
Her alýþmalarýmýn rahminde.
.
Gittikçe arýnýyorum kendimden
-gittikçe aranýyorum;
Gözardýlardan doðan gözaltýlardan.
.
"Her giden güzelleþirmiþ" dediler
Gittikçe güzelleþiyorum ben de
Unutulsun diye tüm çirkinliklerim.
Zel’leþiyor, leþ’(y)iyorum sanki...
.
Ýncir yuksek dalda güzeldi,
Alçak dalda güzel deðil...
Yere düþmüþse hele çok çirkin!

Hayat, sonu gelecek diye güzel.
Yani ne gelmek ne de gitmek,
En zor þey olandýr beklemek.
Ne dogmak ne de ölmek!

Hangimiz bekledik ki doðmayý?
Gerçekten son mudur acaba ölmek?

Sosyal Medyada Paylaşın: