EĞER GİDERSEN
Gel muhabbet olsun, gönlüm hoþ eyle
Kaným sana helâl, ister katleyle
Umudum sendedir, tekedip gitme
Bilki dünya durur, eðer gidersen
Son darbeyi vurup, terkedip gitme
Sevda ateþini, kendinden bilme
Sana bu sevdamý, gel heder etme
Dertler sarar seni, eðer gidersen
Çakýlmýþ hançerin, benim kalbime
Kazýlmýþ yüzüyün, gönlüme
Berat belgesini, sunsan elime
Vicdanlar kör olur, eðer gidersen
Doldurup meyleri, döksem kadehe
Kaldýrýp badeyi, sunsam eline
Bir kere sevmiþim, girdin gönlüme
Ahde vefa olmaz, eðer gidersen
Þu garip halime, acý bir hele
Kül edip savurma, þu esen yele
Hazan çaðý gelip, düþer ömrüme
Ölürüm bin kere, eðer gidersen
Kul seni sevdiyse, cefa eyleme
Delik deþik gönlüm, birde sen delme
Yalvardým yakardým, ne olur gitme
Yýldýzlar dökülür, eðer gidersen
Kul Seyyah’ým yazar, kalem elinde
Adýný zikreder, her an dilinde
Boðuldum ey güzel, aþk-ýn selinde
Susuz ölürüm ben, eðer gidersen..
Kul Seyyah
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.