BİR DRAMIN ANATOMİSİ

zamansýz zaman yolculuðu sonuçlarýnda
sen ve ben gidip gelen akrep yelkovan gibiydik
bir bahçemiz var, ve içinde her þeyin gölgesi hayallerde
miskin anlarýmýzýn kederli son saniyeleriydik
yer yer sen ve bazen ben tüm güzelliklerde
gerçek dýþý hayatlar içinde yok edilebilirdik
ya da sebepsiz anlarýn þiirlerine bir yerlerde
bir harf, kelime veya dizeler olabilirdik
küskünüm sensiz dostlarýma, hak mý bu?
ne muhakkak olacaklardan habersizleriz
unuttuðun her anýn tadýna varan mý oldu?
sen gidedur biz arkandan yollarýný gözleriz
bir yudumluk sevgimin az kalan kýrýntýlarýnda
verimsiz topraklarýnda belki bir gün yeþeririm
tüm gidiþlerinin dönmeyen son baharýnda
her þeyimizi senin yüzünden mi kaybedelim?
aslýna bakarsan olmayacak her duanýn
söyleyeni ben söyleteni sen oldun þimdiye dek
hayatýmdan gidenlerinin ya da kalanlarýnýn
yüzüne gülmeyiþim çok oldu hiç bilmeyerek
sessiz ol! ve ben iyice düþüneyim gerçeksizliði
ve bittiðine emin olmalýyým bu sahtekârlýðýn
huzura erdiren sensiz hayatýmýn umut sessizliði
içine etmiþ olduðun bu kederli hayatýmýn
Sosyal Medyada Paylaşın: