saat günü akþam geçiyor,
kendimi sayýyorum bir bir
elim,
burda
kolum,
elimi tutuyor
kolumu, omzum
baþtan ayaða tas
-tamamým..
sonra seni düþünüyorum
gözlerin, sahnede rol alýyor
sesin,
soluðunda
ellerin,
cebimde
sýrasý deðil þimdi
yapma! diyorum
omzun yamacýndan
beline dek süzülüyor
kuþlanan bakýþlarým
nefesim , aðýr çekim helikopter pervanesi
yýrtmacýndan aþaðýya,
býrakýyorum kendimi
bileklerine dek açýlmýyor
paraþütün ipek ipi
çakýlýyorum,
hayýr, kapanýyorum ayaklarýna
yarama aldýrmadan merhem olmaya soyunuyorum o an
soyunuyorum" derken yanlýþ anlama
pek tabii mecaz anlamýnda
parmaklarýn arasýnda caka satayým diyorum
zabýtalar geliyor o an
kaçacak delik arýyorum
hayýr, delilik o
kapa diyorum gözlerini kapa
sakýn ola sakýn, bu deliyle uyuma
hayýr uy ama uyuma anlamýnda
saçlarýmdan tutup kaldýrýyorsun o an
göz hizana dek
hizalarken
sür beni diyorum
sür istersen fizana
saat günü akþam geçiyor
kadir olmadan evvel
türkanlýðýn tutuyor..