sa
SEVGİN BİR ÇIĞLIK OLDU
Bir sabah ölsem
Ölüp gitsem mesela
Yapayalnýz kalsam ortalarda
Hayallere dalsam,senin olmadýðýn uzaklara
Uçup gitsem mesela
Aklýmý yitirsem,unutsam her þeyi
Deli divane olsam
Güneþ doðmadan ölsem
Sessiz dualarla örtülse üstüme toprak
Karanlýða gömülsem
Sessizce aksa gözyaþým
Ve lal olsam
Yine en kocaman yanlarýnla sen kalýrsýn içimde yar…
Gitme esmerim!
Ne de çok sevdim teninin rengini
Ne zaman sana benzeyen bir esmer görsem
Yangýnlar büyür içimde
Sonra hüzün gözyaþlarý ýslatýr içimi
Buðulanýr gözlerim,burkulur içim
Sen yoksan güller açmaz bu vadide
Sen yoksan hicran düþer üzerime bu uzak þehirde…
Gitme kývýrcýðým!
Özlüyorum seni,Özlüyorum saçlarýnýn siyahlýðýný
Özlüyorum omuzlarýna saçlarýnýn serpiliþini
Özlüyorum seni
Yalansýz dolansýz saf bir özlemle
Yeni doðan bir çocuðun minicik elleri gibi
Yumuþacýk ve mazlum bir özlem bu
Kalpsizi bile aðlatabilecek bir özlem…
Gitme selvi boylum!
Sen yürürken güzelliðin dillere destan
Bulunmaz bir baþkasýnda o güzel endamýn
Melekler imrenir boyuna posuna
Senin atmosferinde nefesini solumak
Hayat verir,can çekiþen bu kalbime
Sesin çýðlýðým olur
Her gece aðlayan bir yýldýz gibi düþersem yüreðine
Uykularýmý böl,gitme,kal yeter ki…
Gitme ay yüzlüm!
Gitme Gökyüzü parlarken bir ayýþýðýnda
Hiç doyamadým yüzünü seyrediþini
Yüzün sanki bir ay parçasý
Gülüyorsun adeta karanlýðý yýrtarcasýna
O Esmer güzelliðinle
Yýldýz yýldýz bakýyorsun üzgün yüzüme
Benim için birþey yap ne olur,ilk defa
Bir ses ver,bir dua et…
Gitme kömür gözlüm!
Gitme diyorum bir sabah yaðmurunda
Gök aðlarken
Gitme diyor çýðlýklar içerinde bu yürek
Yoksa mutluluðuna göz koyduðumdan deðil
Belki de bir veda benimkisi…
Ýlhan-Ekim 2006 (Ýzmir’in en güel kýzý Senem’e..)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.