sa
SAKLI SEVDAM
Yine senin kokunu sürdüm bu sabah,
Yine senin þarkýný mýrýldandým,
Seni andým yine,sensiz yeni bir güne baþlarken,
Ve umarsýzca yürüdüm kaldýrýmlardan,
Yüreðim aðlar,
Her ayak basýþým seni aðlar,
Seni aðlar kuþlar,sen gideli yüreðimden.
Önce bir melek sýcaklýðýyla büyüttün,
Bir anne þefkati kadar yakýn,
Sonra yýldýzlar kadar uzak,
Ben her gece gökyüzüne gözlerimi dikip seni bekledim,
Sonra sensizlik ne zor þeymiþ,
Ýmkansýzlýk ne zor,
Sen bana imkansýz olurken.
Benim suçum deðildi seni yaþamak,
Beni alýp götüren bir þey vardý,
Tarifi imkansýz bir þey,
Kalabalýk caddelerde seni arayan,
Her telefon sesinde seni bekleyen bir þey,
Bir deniz kýyýsýnda suya taþ atmak gibi ,
Halka halka ,dalga dalga sana yaklaþmak,
Her sabah tomurcuða yakalanýr bir çiçek,
Bir çið tanesi seni üþütür,
Bir arý výzýldayarak geçer kulaðýmýn dibinden,
Senin þarkýný mýrýldanýr,
Ne kadar hazin deðil mi?Unutma ki,
Benim suçum deðildi seni yaþamak.
Düþünebildin mi seni ne kadar çok sevdiðimi?
Yemyeþil otlar,çimenler arasýnda,
Bir tutam mor sümbül yaþatan,
Seni de yaþatýr küçük bir yürekte,
Hatýrlar mýsýn günlerden 4 Mayýs’ý?
Unutmamýþtýn doðum günümü, Yanýltmýþtýn beni,
Þimdi bana beni sevme diyorsun,
Bir yanýlgýydý diyorsun,
Büyük bir alevin ortasýnda,
Görmedin mi sevdasý uðruna,
Ateþlerde yanan kelebek gibi,
Adý intihar etmek ama sorma bana,
Benim suçum deðildi seni yaþamak.
Düþün gecenin sessizliðine bürünen yýldýzlarý,
Ve sonra kayýp giden yýldýzlarý,
Bilir misin bir anne þefkatini?
Yapraða düþen yaðmur tanesini?
Islak ýslak kokan taze çimen kokusunu?
Oysa sen yaþattýn baharý,
Sen sevdirdin yaðmurlarý,
Ama yüreðimi yakan da sen oldun,
Þimdi senden arta kalan yalnýzlýðý yaþýyorum.
Zaman,ruhuma acýyý iþleyen ayný zaman,
Ýçime saplanan zehirli bir hançer gibi,
Yüreðimi daðlayan,
Sonra diken diken,
Kuytu bir vadiye sürükleyen,
Senin aþkýn,
Yani benim aþkým,
Ellerimde paramparça.
Saat yine gecenin bir yarýsý
Ve benim aklým yine sana takýlmýþ,
Özlemin kaplamýþ odamýn dört bir tarafýný,
Oysa nerden bilebilirdim,
Bir baþkasýný özlediðini,
Çalýnca telefonlar,
Bir heyecan kaplar yüreðimi,
Yine o beni mahfeden titrek sesin,
Bilmem ki,daha çok özlesem gelir miydin?
Daha çok seviyorum desem döner miydin?
Ve ben gecenin en tenha yerinde,
Soðuk kaldýrýmlarda,
Gelmeyeceðini bile bile,
Seni bekler oldum.
Nede güzel bakýyorsun,
Her bakýþýmda resmine,
Nakýþ nakýþ iþliyorsun yüreðime,
Þehrin en güzel gözlerini görüyorum sende,
Ve en güzel gülüþünü.
Nedense hiç yitirmedim umudumu,
Yitirmedim taze sevgilerimi,
Kimi zaman yýldýzlarla söyleþtim,
Yýldýzlar þahidim oldu,
Bir serin rüzgar seni fýsýldadý,
Dizeleri yakýlmýþ bir þarkýnýn notalarýnda,
Gökyüzü seni konuþuyordu,
Ama sen yoktun.
Benim aþkým geceleri alevlenir,
Neden mi diye sorma bana,
Kimi zaman bir cýrcýr böceði olurum,
Duvar aralarýnda parlayan,
Bazen de bir þarkýnýn dizelerini ezberleyen gece kuþu,
Unutma ki,
Sana ait her þarký bir yara açar sinemde,
Ruhumu sana taþýyarak.
Ah yar!
Seni anlatmak çok zor,
Sen yaþandýkça anlaþýlansýn,
Seni unutmak çok zor,
Sen aþktan da ötesin.
Sen gideli bir resim çizdim gökyüzüne,
Gözleri mavi,
Dudaklarý al,
Saçlarý siyah,
Elleri yaðmurlarda ýslanmýþ,
Sen gideli,
Yaðmurlar durmaz olmuþ,
Acýlar feryad olmuþ,
Sen gitsen de seni býrakýp gitmek,
Bana haram olmuþ.
Ýlhan-2006 haziran (Kalbimde en derin izi býrakan kiþi SENEM’e…)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.