Bir Şizofrenin doğum günü

Yarýn soðuk bir gün olacakmýþ.
Öyle diyor ajanslar.

Dün doðmuþ
yaþlý bir kelebekle sohbet ediyorum,
Kýsacýk ömründe
uzayýp giden derin sancýlar.
Sonrasý camlara çarpa çarpa
kör intiharlar.

/Ulan,
Bir halt sanýyormuþ kendini
çektiðimiz saçmasapan acýlar./


Kaymýþ bacaklarýmýn üstündeki üþüyen battaniye.
Sessizce baþucuma dikilmiþ
gecenin þizofren rengi,
Ve her þey bir lacivert koyuluðunda.
Görmüyorum hiçbir yeri,
Üþüyorum,
Korkuyorum üstelik, yalan deðil.
Karanlýðýn bir suçu yok aslýnda,
Yalnýzlýðýmýn terbiyesizliði iþte.
Aldýrmýyorum.


Dinmedi gitti þu diþ aðrýsý,
yarým saat önce bir aðrý kesici attým
Faydasýz.
Vücudum kaybediyor artýk direncini.
Oysa bu göðsüm kaç sýzý eskitti.
Saymakla bitmez.


Tavana bakýyorum nice zamandýr.
Teyp açýk, hüzünlü bir melodi kulaklarýmda.
Hatýrlýyorum da;
Soðuk bir namludan çýkan sýcak bir kurþun gibiydi o þarký,
Daraðacýna asýlýydýn sanki
her notasýnda.
Ve hiç kürsüyü çekmeye cesaret edemedi þaþkýn ellerim.
Acemi bir cellat gibiydim yani
her defasýnda.


Sarý - soðuk duvarlar suskun,
pencere camlarýnda buharlaþýyorum.
Rengi akýyor çok uzaklarda kýrmýzý bir gülün.
Galiba üç gündür uyumadým,
Ya da biraz daha fazla.
Hatýrlamýyorum.
Ben diyeyim diþ aðrýsý,
sen yürek aðrýsý anla.

Çarpýyorum geceyle günü, bir gün etmiyor,
Topluyorum;
elimde sadece hercai bir günbatýmý kalýyor,
Bölüyorum; geceyarýsý ediyor.
Sonra çýkarýyorum kendimi zamandan , sonuç bir bile etmiyor.
Senin anlayacaðýn sýfýrlamýþým bu hayatý.
Þimdi bütün ayrýlýklarýmý teker teker yakýyorum .
Ardýndan bir kahkaha patlatýyorum sobama attýðým her bir günümün ardýndan.
Hem de bu diþ aðrýsýyla.

Býrakýyorum hesabý kitabý.
Dokunuyorum birikmiþ takvim yapraklarýna.
Kanayan hatýralarýmla birlikte dökülüyorum
bütün zamanlarýmdan.
Bir yapraðýný koparýyorum anýlarýmýn.
Hayat koparýyor beni en saðlam yerimden.
Kusursuz bir uçuruma benziyor gece yarýsý.
Ve Ýntihar etmedik hiçbir yerim kalmýyor.


Neyse ...
Bugün benim doðum günüm.
Kaç yýl yaþadým,
Kaç uçurumdan düþtüm...
Adýný...
Adýmý bile hatýrlamýyorum.


.....


Biraz önce masaya býraktým doðum günü pastamý.
Diktim mumlarýný,
kenarlarýna birkaç maytaplý fiþek.
Çok güzel oldu.

Sýrtýma saplanmýþ
hançerlerden birini aldým elime ,
kestim ömrümü orta yerinden.
Yarýsýna keder dedim,
sevincini kaybetmiþ bir çocuk gibi aðladým diðer yarýsýna.
Sonra o çocuða ne diyeceðimi bilemedim.

Sonra yaktým fiþekleri,
neþterlendi odamdaki loþ karanlýk,
dansettim tükenen mumun üþüyen ateþiyle.
Tükenen bir kalem hediye ettim kendime .
Karþýmdaki sandalyeye resmini çizdim.
Bir dilim umut kestim pastamdan , çiðnedim sancýlarýmý.
Hem de beni yerden yere vuran bu diþ aðrýsýyla.
Herþey çok güzel olmuþtu.
Sonra gururla teþekkür ettim
kendi kendime.


......


Sonra biraz daha acýdý her tarafým.
Çünkü;
Her þehir biraz gurbet,
Her turna biraz göçebe,
Her sevgili biraz acýmasýz olmak zorundaydý senin gibi.
Ama ben bir çocuk gibiydim hayatýn kýyýsýnda.
Aklým almadý.


Eskiden þiirler yazardým sana.
Kýsa ve garip þiirler.
Sonra yazdýðým þiirleri okur,
beðenmez,
komik bulur, ateþe atardým.
Sobamda cayýr cayýr yanardý duygu kýrýntýlarým.


Neyse .
Ben yine uyumaya çalýþacaðým.
Sandalyeden kalkýp gitmiþsin zaten .
Ve ben yine hatýrlayamadýðým rüyalar göreceðim.

...........


Teybi açýk býrakýyorum.
Ýnan karanlýktan korktuðumdan deðil,
Çalsýn diye o eski þarký
hiç durmadan.


Hadi iyi geceler yitik sevgili ...
Yýldýzlarýma karýþma ne olur.
Býrak yansýnlar , içimdeki bu yangýn gibi.
Çünkü karanlýkta,
En iyi onlar ...
halden anlarlar.

Mýsralarýn bir halta yaramayacaðýný biliyorum tabi ki.
Sen bu yazdýklarýma aldýrma.
Hele bir havalar ýsýnsýn,
serseri bir güneþ dolaþsýn tepemde,
Bir gün bu þiiri de yýrtýp atarým elbette.

Sen merak etme.



.....……….......



Bkrçkmk 01.01.2016urfa
Sosyal Medyada Paylaşın: