KOR-KU

Kanatlarýmý kaç kez çýrptýðýmý görmüyor musunuz?
Kaç kere yýkýldýðýný hayallerimin, farketmiyor musunuz?

Ne kadar deðdi sesiniz yüreðime?
Ne zaman deðdi eliniz omuzuma?
Yutkunduðum her çýrpýnýþýma,
Yuva oldu, yaðan karýn beyazý.

Ne zaman hayal kurmaya kalksam,
Kalbimin aðýrlýðý bastýrýr oldu düþüncelerimi.
Ve bir dað görsem, uzak.
Bilsem ki kilometrelerce yolu var...
Öleceðimden korkarým yolda.
Bilsem ki o dað, benim huzurum.
Depremlere düçar olacaðýndan korkarým.

Esnesem ansýzýn yahut öksürsem,
Kanser mi deðdi bedenime , der,
Yine korkarým.

Bir kere yenilmiþim, yaþanmýþlýklarýma.
Korkularýmý ruhumun çocuðu bellemiþim.
Korkularýmý kendimden bir parça bilmiþim.

Bir kere deðmiþ yenilginin zehri dilime.
Bir daha, ölsem kurtulamazmýþým gibi
Bir kere ölsem, yine kurtulamazmýþým gibi bu zehirden.

Bir kere içmiþim, kendi nefret aþýmý.
Bir kere çayýma bulaþmýþ kan rengi.
Bir kere gelmemiþ kendime merhametim.
Yalnýzca bunun için bile ölebilirim...
Sosyal Medyada Paylaşın: