Baksa gözleri deler çok da soðuk bulunur,
Korku nedir bilmeyen, o kurt bakýþlý adam.
Daha çok merhametsiz hoþgörüsüz bilinir.
Korku nedir bilmeyen, o kurt bakýþlý adam.
Tanýmayan bilmeyen yargýlar bir kaç sefer,
Uysal bir çocuk gibi bülbül olur her seher,
Bahar ortasýnda kýþ, kýþ ortasýnda bahar,
Korku nedir bilmeyen, o kurt bakýþlý adam.
Bütün eþ dost yanýnda tam kimliðini bulur,
Bildik tanýdýk surat kalkar gider, kaybolur,
Bambaþka biri gelir bir güleç insan olur,
Korku nedir bilmeyen, o kurt bakýþlý adam.
Görünmez duygusunun yansýmasý yüzünde,
Dýþardan sert görünür çok sevecen özünde,
Konuþsa az konuþur kemlik yoktur sözünde,
Korku nedir bilmeyen, o kurt bakýþlý adam.
Gönlü hayli zor mevsim, bir zemheri tipi kar,
Sevdikleri yanýnda çatýk kaþlar hep kalkar,
Yüzünde güller açar bahar bakýþla bakar,
Korku nedir bilmeyen, o kurt bakýþlý adam.
Hor görülen güçsüze, bir selamla güç katar,
Kendisi yok, Allah var; zulüm gözüne batar,
Hangi daðda kurt ölse, hep yasýný o tutar,
Korku nedir bilmeyen, o kurt bakýþlý adam...
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.