SUSARAK ANLATIYORUM SENİ

SUSARAK ANLATIYORUM SENÝ

Yýllar oldu görüþmeyeli
nasýlsýn, iyi misin?
býraktýðýn en son durakta nöbetteyim
giderken bindiðin tren,
belki bir gün seni bana getirir diye
Diyarbakýr garýndayým.
banklar üzerinde,
gelmen umuduyla
üç beþ nöbetindeyim.
dalarým hülyalara
seni görme umuduyla
ýraktan ýraða görürüm cemâlini
el edersin, gel dersin…
bir elmanýn ikiye ayrýlmasý gibi
birden yarým kalýr hülyalarým
hülyalarým yarým,
ben yarým.
ve uyanýrým gecenin kandilinde
gördüðüm rüya aklýmda mýh gibi durur
yüzüm kan, ter içinde,
gözlerim yaþ içinde,
üstüm baþým toz içinde,
aklým, fikrim olmazlarýn oluru içinde,
kalbim aþkýnýn kor alevi içinde.
ve birden yanýma bir adam geliyor
saçlarýna kar yaðmýþ
orta boylu
ve birazda kilolu
yüzünde hayatýn izi
halden anladýðý belli
görmüþ aklýmla kalbimin savaþýný
seni bana sormaya gelmiþ
aðzýmý açamýyorum
aklýmda sen,
fikrimde sen,
kalbimde sen,
damarlarýmda sen,
caným sen
ah bir de sen yanýmda olabil/sen
kelimeler boðazýma düðümleniyor
deli oluyor sözcükler,
harfler çýldýrýyor,
yarým kalýyor heceler,
cümleler yaralý
ve ben susuyorum
gözlerim konuþuyor
susarak anlatýyorum seni
istasyon bekçisine
ben susuyorum
gözlerim konuþuyor
gözyaþlarým kalbimin inci tanesi
çýldýrýyor gözyaþlarým
kalbimin inci tanesine aðlýyor
gözlerim aðlýyor ben susuyorum
susarak anlatýyorum seni
gecenin zifiri karanlýðýna
seni benden alan;
yýla, aya, güne, saate ve saniyeye
susarak anlatýyorum seni
hal bilmeze,
ite, çakala,
banklarda yatan sokak çocuklarýna
aþka dalkavukluk yapanlara
susarak anlatýyorum seni
anlatýyorum ama nafile
hiçbir sözcük çilemi hafifletmiyor
dindirmiyor apansýz baþlayan sancýlarýmý
kalbimde zelzeleler,
beynimin kýyýsýna vuruyor acýlarým
ya ben kendimi anlatamýyorum
ya da kimse beni anlamak istemiyor
dinmiyor sýzýlarým
ve ben susarak,
seni anlatmaya devam ediyorum
siyah kaleme,
beyaz kaðýda
anlattýkça anlatasým geliyor
kalem yetmiyor,
kaðýt bitiyor
ve ben susarak,
seni anlatmaya devam ediyorum.


Sosyal Medyada Paylaşın: