HEP VEFA ARADIM
Kül yýðýnlarýna döndü anýlarým,
Yanmak baþka bir dünya için,
Kalmadý bende yanacak yürek...
Bu tutsak baþka ne diyecek.
Konuþurum aynalarýn sýrlý yüzleri ile,
Dost yüzlü düþmanlara aldanmam.
Aramam vefayý, namert yürekte,
Bu tutsak baþka ne diyecek.
Ömür geçip gider, giden bendendir,
Hep cefayý ayrýlýktan çekti bu gönül,
Hasret alevden bir çemberdi...
Ateþlere yandý, yandý bu gönül.
Hep vefa aradým gülen yüzlerde,
Vefa neydi,dost neydi yalan sözlerde,
Her þey yalan iþte gerçek nerede...
Baþý boþ býrakýrým, artýk yaðmurlarýmý,
Sevdalanmýþ kalbim, artýk kime ne.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.