Yavaþ vur abalýya, azar azar azarla, Sanki kaldý mý dünya Brütüs’le Sezar’a? Elde ne varsa sürdük en sonunda pazara, Yavaþ vur abalýya, azar azar azarla.
Ömrün pili bitiyor, hýzlý geçiyor günler, Nerede bir ânýna caný verdiðin dünler? Hergün, seni sürükler bir karanlýk mezara, Yavaþ vur abalýya, azar azar azarla.
Boþta gezen olmadýk, zorluklarý sýnadýk, Yâr için, Vatan için güzelliði denedik. Bizi de odun sanýp baðladýlar hýzara, Yavaþ vur abalýya, azar azar azarla.
Kaþý gözü kemaný sevmez olur mu insan? Ömür bu, durdan almaz, geçer gider an bean. Sen de sevdin bir zaman, deme oldu kazara; Yavaþ vur abalýya, azar azar azarla.
Uzatmayý oynuyor artýk gördüðün takým, Uzaklar yakýn oldu, sýfýra düþtü rakým. Bazen düþsek de yere, yine kalktýk vakarla, Yavaþ vur abalýya, azar azar azarla...
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan Sosyal Medyada Paylaşın:
Aksakal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.