MİRAS

Açtým yüreðimi iþte ben sana,
Çevir sayfa sayfa, gel okusana,
Kalmasýn gönlünde minnacýk tasa;

Büyür de sonradan azgýn sel olur,
Katar bizi sularýna götürür.

Gitmek bir þey deðil, kalýr hicraný,
Sonra bedavaya satarýz caný,
Biz gittikten sonra çýkar dumaný;

Çýkmasý da bir þey deðil, çoklarlar,
Ölünce de býrakmayýp, yoklarlar.

Ölünce de huzurumuz kaçarsa,
Melekler de býrakýp da uçarsa,
Kalan sayfalarý biri açarsa;

Ýþte o an, yaman olur ahvalim;
Kimse miras almaz benim vebalim.

Gel, dünyamý cennet eyle güzelim,
Bin terkime, diyar diyar gezelim,
Anlamazsan, kim anlar ki, be zalim;

Zalimlikten, kim yol bulmuþ zafere?
Demezler mi, dað doðurdu bir fare?

Ýster ayca parla, doð güneþ gibi,
Ýster kardeþ gibi, ister eþ gibi,
Oturdun kalbime kor ateþ gibi;

Kiracýlar bile çalmaz kapýmý,
Viran ettin sen kýrk yýllýk yapýmý...



Hayrettin YAZICI








Sosyal Medyada Paylaşın: