ellerin, þehrin anahtarý
gözlerin,
sürmeli kapý
bulutlar, yaðmur kundaklýyor yokluðunda
týrnak içinde güneþ
dýþýnda ay sancýsý..
hýrkasýný unutan nisan gibiyim bu ara
ne vakit aðustos diye seni düþünsem
haziran giriyor araya
oysa yalnýzlýkla iyi kötü geçinirdik
hasým deðildik eskiden
þimdi düþler üþüyor
yansam sana ne fayda..
sevmek bir fiildir sevgili
senden önce de çok çektim"
ayrýlýksa fil
uzak dur,
çiçeðin ezilmesin..
sokaklar ýssýz bu ara
bulutlar rüzgar soluyor burnundan
ve ateþ
düþ’tüyü suya kundaklanýrken
söyle’ sene
aþk,
parantez içinde kalýr mý sence
aðustos mayýs ile
nisanlanýrken böyle..