GÖNÜL AĞLADI...
Bülbül hicranlarý döktü dilinden,
Gülzare seslendi döndü aðladý...
Gönül çeraðlarý pas tuttu sessiz,
Hicran alevinde söndü aðladý...
Ayrýlýk sineden sökülmez bir ok,
Kavuþmak umudu dündü aðladý...
Kimseye dökmedi hicran halini,
Gönül dehlizine gömdü aðladý...
Gönül göz yaþýný bir rüzgar sildi,
Göz yaþýmý çile emdi aðladý...
Bir saba vaktimi ayrýlýk var mý. ?
Gülmek hayal olan demdi aðladý...
Bütün çileleri sardý baðrýna,
Yalnýzlýk çemberi kendi aðladý...
Bir ýþýk doðarken hicran baðýnda,
Serapta bir Leyla sandý aðladý...
Ateþi içinde köz köz yanarken,
Leylayý gülzarda andý aðladý...
Bir hicraný aþkýn alevi sardý,
Ýçin için közce yandý aðladý...
Tahir’ in Zühre ’ye sevdasý bitmez,
Vuslatý hazana indi aðladý...
Musa DOÐRUER(Teslimi)
13 þubat 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.