Tarumar oldum

Yaðmur damlalarý sessizce vurdukça yüzüme...
Perdeler indi birden aðlamaklý olan bu yaþlý gözlerime...
Yokluðunda bahçemdeki güllerim bir bir soldu...
Özlemle...
Hasretle seni beklerken baktýðým yollarda,
bu gözlerim sel oldu da taþtý doldu...
Ulan yeter artýk yeter...
Bu yüreðim sensizken tarumar oldu...
Periþan oldu...
Derbeder oldum ulan derbeder oldum...
Tarumar oldum...
Tarumar oldum...

----

Kendince sevmiyor dedin...
Ama günahýmý aldýn...
Bil...
Yalnýzlýða mahkum edip,
beni sensiz býraktýn...
Kim bilir...
Belkide kendince intikam aldýn...
Terkedip giderken arkana bile bakmadýn...
Korlanan ateþlerde beni cayýr cayýr kavurdun yaktýn...
Ulan...
Kefen biçip, mezar açsaydýn da,
Kalbimi böyle ortadan ikiye bölüp býrakmasaydýn...
Tarumar oldum ulan sayende...
Tarumar oldum...

----

Her gece kabuslar ile uyandým...
Hiç mi düþünmedin beni...
Hiç mi düþünmedin bizi...
Bir kere olsun demedin mi ulan kendine be...
Demedin mi?
Üzüntüden kahrolur bu...
Her þeyi kafasýna takar...
Delidir...
Ne yapsa, ne yapsa yeridir...
Bir kere olsun sormadýn mý ulan kendine be...
Sormadýn mý?
Býraktýðýn eserle gurur duy þimdi...
Tarumar oldum ulan sayende...
Tarumar oldum...

----

Þimdi...
Sevdasýzlýk bir yangýn yeri gibi...
Yüreðim bir yudum suya hasret toprak gibi...
Artýk günlerim hep umutsuz...
Çaresiz...
Çýldýrýyorum...
Öylece kalakaldým...
Tarumar oldum ulan sayende...
Tarumar oldum...

Yazan : Recep Hamza

Sosyal Medyada Paylaşın: