rahvan atlar gibi
alýnca eli kolu ve hayatý kýrýk birini sýrtýma
sinsiliðin-in görkemin de kör oldu gözlerim
düþürünce yanlýþ yunluþ bilinmez kuytu yollara
belimi büktü yokuþlarýnda kýrýlýrken dizlerim
içine düþürdü iflah olmaz bin bir dertlerin
ne yaptýn ise hep içime düþürdün hüsranýn acýsýný
soldu rengim kül gibi
kancýk lýðýnýn yanýþ da biçare kalmaktan
gelip geçen uçup da gitti
sanki de hiç bir þey olmamýþ gibi
ne yürek doldu nede þu emek dolu ellerim
boþ boþuna kürek sallamaktan
çok açtým her hal de ki sevgiye
susuz kuru bir dal gibi
ondan mýydý çabuk aldanmam yanlýþlarýna boyun bükerek
kala kaldým iþte þimdi süt dökmüþ bir kedi gibi
sana varan yollar hem tuzak dolu hem de çok alengirliydi
tek bir çarem kalmýþtý yutkunmadan tükürmek
her tür köpek dolanabilir artýk arkandan
ve kaldýrýmlar insan olmayaný taþýmaz zaten kalbi taþ olsa da
sen hep bir kaç kuruþ fazla çarpmanýn peþine düþtün
ve de tüm duygularý kezzap gibi yakýþta biçip de geçtin
etmediðin ne kaldý ki bu garip külhana
her adýmýn da beni çöktürdü rezilliðin
bilemedin gitti bir türlü onurlu yaþamayý
meðer ki bataktan çýkana kadarmýþ menzilin
estin durdun yeri göðü tufana çeviren bir hortum gibi
sen deðil miydin kara bulutlarý üstümüze çeken
güzel adýna ne varsa çark ettiren
yerin dibine girsin o sinsice yalanlarýn
ak saçlarýmýn bile hiç bakmadýn hatýrýna
dönüyor bak etrafýnda aðzý salyalý çakallar
katkýda bulunmak için senin o kirli kýrýntýlarýna
unutup gittim bile kahýrlarýný izi kalsa da
giden emeklerime belki kýssa bir zaman içim sýzlayacak
yeni baþtan çýkacaðým rahvan rahvan yoluma
havale etiðim belkide arþa dayanacak
sýðýnacaðým Yaradanýn ipine inançlý bir kul gibi
ýsýnacak bu hep üþümüþ olan beden
kurtuldum ya son anda kaskatý donmaktan
þükürler yaðdýracaðým Rabbi’me hiç mi hiç bilinmeyen
seni býraktým o layýk olduðun yaþantýnla baþ baþa
bu yüzden dayadým sýrtýmý beni ben yapana
koyuldum þimdiden kirletmiþ olduðun ruhumu temizlemeye
yaþasan da
ölsen de
sana son kez olsun bu elveda
hep nalýncý keser gibi
beni yontup da durdun kendine
meðer ki hep kiracý yüzüne gülümsermiþ evlinin
eve sahip olana kadar sinsice..
(11.04.2019) Kadri Atmaca--AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!