Tanımıyorum

.. Biliyorum ama
Tanýmýyorum ..
O güneþ görmeyen merdivenlerin baþýnda,
Ýliklerine kadar iþlemiþ saygý emaresiyle,
Elleri ceketinin düðmesinde,
Arzuhal etmekte olan
Sensin .. Biliyorum ..
Ordasýn iþte, sað çapraz karþýmda.
Elimi uzatsam,
Donkunacak kadar yakýnýmda,
Yüreðimi açsam, sanki yýllardýr orda ..
Ama ne var ki,
Tanýmýyorum seni..
Ne sevdiklerini, latifelerini, düþüncelerini
Ne de gönül dergahýný ..
Güneþte kýsýlan gözlerini ,
Yüzündeki o manidar tebessümü ve isminden
gayrýsýný bilmiyorum ..
Ama sensin .. Biliyorum ..
Ne dibe ne de kýyýya vurabildiðim
Ruhumun umutsuz çýrpýnýþlara demir attýðý o deniz ,
Belki de hiç varamayacaðým o menzil ,
Sensin .. Biliyorum ..
Ayný mekanda olsak bile
Bakýþlarýna nazýr olamadýðým
Ve aylarca mantýða sýðdýramadýðým özlemlerimdeki ;
Sensin .. Biliyorum ..
.. Biliyorum ama
Tanýmýyorum ..

..! Vadideki Zambak !..
Sosyal Medyada Paylaşın: