MEN İNSANAM BALAM

MEN ÝNSANAM BALAM

O Yezdan ki menem balam;
Zerdüþti’yem.
Alevi’yem, men Ali’yem!

Boynum düzdür eðilmezem.
Eðrilere Zülfikâr’am, gözü karayam, men deliyem!

Kerbela’da Hasan, Hüseyin’em, men insanam!

Fuzili’de beyit beyit,
Taptuk Emre’de güzel öðüt,
Kal’da kul Nesimi,
Mansur’un akan kanýyam men!

Elde asa turda Musa
Yahudi’de Üzeyir,
Hýristiyan’da Ýsa,
Meryem,
Müslüman’da Muhammed’em men insanam!

Ta Ademden beri;
Hacerül Esved Taþý,
Yigitler yigidi Zeyneb’em,
men insanam!

Putperest"em!
Zerdüþt"iyem!
Müslüman’am!
Yahudi"yem kime ne?

Bir bedenim,
bir ruhum var.
Þaþýr insan oðlu þaþýr,
Ruhum o bedeni taþýr!

Vadem dolup öldüðümde;
Men topraðam.
Baþtaþýmda adým yazar bilesen!
gelir isen mene deðil,
hakka selam veresen!

Men;
Senin çözemediðin sýr,
Yürekte sevgi,
Tanrýda aþk,
Gel topraðý eþ de bak.

Men özümde bir balçýðam!
Men Ýnsanam balam,
men insanam!

Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:

Hüma Efkan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜNAYDIN SEVDİĞİM SUS DELİ ADAMLAR RİYAKAR, İKİ YÜZLÜ İNSANLAR GÜNAYDIN BABALAR GÜNÜ ŞEHLA BAKIŞLI CEYLAN DÜN DÜNDE KALDI AZİZİM. AYRILIĞIN ERTESİ GÜNÜ UMUDUN RENGİ