HER ŞEYİM

Ýlle de sen diye diye dilimde tüy bitti
Vardýðým o yollarým viran oldu da gitti
Son sözlerimdir bu sana hem de çok ciddi

Varým yoðum harcadým kalmadý hiçbir þeyim
Bu yoksullukta bile sensin benim her þeyim

Piþmiþ aþa su kattým, yaþ iken aðaç kestim
Gönül kendini avutsun, boþtu asýl testim
Fütursuz kumandanýn ettiði erken pestim

Ekmek aþým tükendi kalmadý hiçbir þeyim
Bu yoksullukta bile sensin benim her þeyim

Yazan kalemim de sustu, ahraz oldu birden
Ruhum putlara taptý, gelmiþ iken Hak Bir’den
Saymaya tenezzül ettim, baþladým da birden

Ýlkim sonum karýþtý kalmadý hiçbir þeyim
Bu yoksullukta bile sensin benim her þeyim

Nankör duygular vardý, hapseden bu bedeni
Elbette ki sendin, sendin bunun tek nedeni
Yaradan’ý býrakýp, kula kulluk edeni

Yönüm kýblem sen oldun kalmadý hiçbir þeyim
Bu yoksullukta bile sensin benim her þeyim

Sosyal Medyada Paylaşın: