ANA, BEN ŞEHİT OLUYORUM

- 1 -
Sonbahar da dartýp uzatmadý boyumu,
Yaz da geçdi öylesine.
Mevsimler düzüm düzüm...
Sengere yatýp düþman bekleyen askerim,
Ya ölecem, ya öldürecem.
Zaman kýsasýn üstünde durar
Çapa bilmesem de atýmý
Yine de asker kimi
Ölümün ucunda
Ucunda oy, ucunda oy
Sabr kavrulup
Dil yorulup
Sýra sýra daðlar durup
Durup doðrulup
Yorulub oy, yorulub oy.
Çektiðim nefes yük götürmür artýk,
Dönüb baksam sýra daðlarýn þiþ baþýndan
Yaman yerdə yara çalar
yüküm yerde kalar oy, kalar oy.
Sengerde ölümü bekleyen askerim
Korku deðil, korku hiç deðil,
Ölümün ucunda baþka bir þeydir
Sarsýdýr, kanadýr, anlatýr, anladýr.
Oy,oy, oyyy...
- 2-
Rüzgarý geride býrakan kurþun sancýlýnca küreyime
yalpaladým,
Isýndý sýrtým, kurþun ürküttü soyuðunu.
Korku azaltmaz acýmý,
Azar yolunu.
Kurþundan baþlayýb yayýlýr acý
dolaþýr vücudumu.
Birden aydýnlandý bütün dünya
Yitirdiyim her þey bir bir gelib durdu önümde,
Benim oldu.
Benden kopub arkada kalan zamaným geri döndü.
Geri aldým bir bir düþmanýn benden aldýklarýný
Tamlandýn, bütünlendim,
Ýtilendim, bileylendim
Gözümde dimdik ayaða durdu alçalan daðlarým.
Kanýmdan al çalan daðlarým
Yeþillendi, allandý
Baharlandý, baðlandý
Aðlandý kara kara baðlarým.
Ben þehit oluyorum...
Koyma kaným düþe yere
Ellerini uzat, ana.
Yýkýlmayým düþman baar
Ellerini uzat, ana.
Ben þehit oluyorum!
-3-
Sengerimde biten aðaç gölge salmaz baþýma
Son nefesim aðaçtaki son yaprak.
Son sözüm
Tüfeðimin ucundaki son kurþun.
Soyumamýþ tüfeðimin namlusu,
Tüfeðimin namlusundan çýkan kurþun
Düþmeyibdir hala yere,
Çatmayýbdýr hedefe,
Yoldadýr düþmanla benim aramda.
Son nefesimi son borc kimi veriyorum.
Tüfeðim yadigardý küçük kardeþime,
ben þehit oluyorum...
Gönder küçük oðlunu da,
ana, bayraðýmý yerlür öpmüsin!
soyumasýn tüfeðimin namlusu,
Oðlun ölse “toprak sana oðul olar”,
Avunmaya, övünmeðe naðýl olar.....
Ana ben þehit oluyorum...
Þehiiit …olu...yoo..ruuum…



Sosyal Medyada Paylaşın: