ölüm tükenir, yıldızlar başından aşağı düşerken azledilenzerdüşt
ölüm tükenir, yıldızlar başından aşağı düşerken
bir pusu kaygýsýnda yakalnýrsýn sýtmaya için içinden taþar aðýr aksak gecenin korkusuna salarsýn nice canlarý beyin hükmetmekten tükenir varlýðýna bir intihar ve bir baþka tür ölüm, son çizgisine dayanýr enine voltalarla. bir hengame, bir telaþ... gecenin ayazýna teslim olmamayadýr direnimin. korkularýn karþýnda diðer tüm herþey ile adýmlarsýn, adýmladýkça azalýr azaldýkça dolarsýn annen düþer aklýna, ve geride kalan hatýralarýn. ayaz bükmek için çýrpýnýr belini, korku aðýný atýp bekler içine. direnirsin, adýmlamaya devam etmenin gün doðumunda dalarsýn geceye, dalarsýn içine sinmeyen tüm bilinmeze sen yürürsün, sen dim dik... bir isyan saplantýsý yüreðinde maðrur baþýn ve içini kemiren ateþ sen yürürsün ve seni izledikçe ölüm bile tükenir çeliklemiþ iradenle....
yýldýzlar belirir gökyüzünde bir selam kaygýsýnda, merasim düzeninde saymak geçmez aklýndan, çünkü bilirsin birazdan düþecektir içlerinden pek çoðu yüzüne tebessüm konar nerden geldiði bilinmeyen ay parlaklýðýna bulanýrsýn aniden içindeki herþey yiter gider aklýnda hafiflemenin yargýsý bir bayram neþesi gelir konar zihninin terasýna sevinen insanlar görür gözlerin gecenin karanlýðýný yararcasýna gül yanaklý çocuklarýn sokak arasý düellolarý takýlýr yadýna ve sen düþen kýraðýnýn telvesinde içinden nice yaþayýþlarý geçirirken yýldýzlar dökülür baþýndan aþaðý.... Sosyal Medyada Paylaşın:
azledilenzerdüşt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.