Çürümekteyim görüyorum, gerçekleri, toz ve mezarýn altýnda, okuyorum, ölüler kitabýnýn 452’inci babýný uyuyor gözlerim eski bir ayýn üzerinde Karanlýðýn durduðu saklý bahçede kabuslarým yaþadýðým gibi, derin uykuda uyanýk Kundaklanan sis fildiþi yýlan, mürekkep kadar siyah
bulutlarla gizlenen soðuk mezarlýk, gri baðlý ruhlar, Ölüm kapýsýnýn taþlarýnýn üzerine düþer, Ýskelet kanatlar, sýðýnýyor Sessizlik, huzursuzluðun þimdi uyuduðu yere, yavaþça rüyalar halinde çürüyor, tüketiyor,yeni eskiyi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Keskinkalemzaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.