Yankýlandýðýnda uslanmaz gecenin yanýk
güncesi,
garip bir sürgün sancýsý mýhlanýr gözlerime.
uzak bulutlarýn ardýndan maziyi kýrptýðýnda
yýldýzlar,
hiç yoktan kirpiklerime asýlýr yokluðunun dargýnlýðý.
Ýþitiyor musun ?
bir karayel misali
üþüyen yorgun yüreðimin titremesini.
ve
Ýzimizi silip süpüren yýllarýn sedasýný.
Bilmem çýnlýyor mu kulaklarýn?
suskun dilime inat,
gözlerimde devrilen,
verdiðim payelerin fýrtýna þiddeti niyazlarýyla.
Büyüdüm sayende...!
sevinçlere deðmeden
parçalarýmý bütünledi hüzünler.
artýk;
bir ormanýn yaðmur düþü,
gözleri çapaklý çocuklarýn bayramlýk urbasýyým
allý morlu...
topraðýn nefesini kokluyor,
kuþ sesleri topluyorum yeþile hasret kuru dallara.
daha küçükken öldürüyorum umarsýzlýðý usumda.
yedi veren güneþler çiziyorum kurak yüzlere þefkatle.
Anlayacaðýn sensizlikten ölmedim henüz.
gördüm ki;
aþk boþa kanat çýrpmakmýþ yaban iklimlere.
türlü türlüymüþ kimliðinin rengi.
ölüm,savaþmadan yenilmekmiþ bu dünyada.
umut, üþütmeden ýsýtmazmýþ insaný.
ve illegalmiþ mutluluk
nasýl da güzel
nasýl da yakýþýklýymýþ meðer yaþamak
Dilek USTA