MİHRİ

Þiir uzun soluklu bir öykünün en kýsa anlatýmýdýr!

MÝHRÝ

lacivert karanlýðý bir gecede
iki el silah sesiyle irkildi köylü
sonrasýnda hemen
ah nidasý duyuldu

koca köy sessizliðe boðulurken
sadece köpekler havlýyordu

hemencecik ayaklandý köylü
sýðýrcýk göçüymüþçesine bir uðultu
ardý ardýna eklenen baðrýþmalar

Fatma teyze sordu
ne oldu oðul ne oldu
bu çýðlýklar neyin nesi

düþüncesizlikten olsa gerek
Ali dayý tereddüt etmeden
Mihri vuruldu Fato
Mihri vuruldu Mihri

Mihri
oðluydu Fatma teyzenin

oracýkta yýðýlýp kalmýþtý Fatma teyze
daha nice hayalleri vardý
nice umutlarý Fatma teyzenin
bir anda dünyasý karardý

Mihri
ölmüþtü artýk
ama Fatma teyzenin düþlerine daraðacý kurulmuþ
þah damarýna neþter vurulmuþtu

celladý oyarak gözlerini Fatma teyzenin
yanan yüreðine su çýkarmaya çalýþýyordu

Fatma teyze biliyordu
nafileydi içe aðlayýþlarý
çünkü her gün
bin kere asýlacaktý düþleri
boðazýna düðümlenecekti çýðlýklarý

Mihri
on yedisinde zýpkýn gibi bir delikanlý
Fatma teyzenin ilk göz aðrýsý
son beþiði
tek oðluydu Fatma teyzenin
Üstelik de babasýz büyütmüþtü Mihri’yi

aþký tek soluklu öykülerde yaþayan Mihri
o gece de köyden bir kýzla buluþmuþtu

pusuda bekleyen aðabeyleri kýzýn
derdest ederek Mihri’yi
getirdiler köy meydanýna
namluyu dayayarak Mihri’nin alnýna
sordular son sözünü

Mihri
yalvardý
açýn gözlerimi
neyse ki dinlediler Mihri’yi

açýldý Mihri’nin gözleri
önce çevreye baktý Mihri
kimsecikler yoktu
meydan sessiz
ve Mihri kimsesizdi
sonra uzatarak elini göðe Mihri
son sözüm þu olsun dedi
býrakýn bu sevdaya ay þahit olsun
sevmediysem yürekten Zeynep’i
yýldýzlar birer birer gözlerimden soyulsun

kýzýn aðabeyleri dinlemedi Mihri’yi

namus ulan namus dedi kýzýn aðabeyileri
ve öfkeyle çektiler tetiði

Mihri
oracýkta yýðýlýp kalýrken
mahcup bir edayla çekildi bulutlarýn ardýna ay
yýldýzlar ürkerek soyuldu gözlerinden Mihri’nin
ve
düþtü topraða kan

Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın: