SORMA USTA

SORMA USTA
Hiç bu kadar kýrýlmadým ki usta
Sürekli caným sýzlýyor durmadan.
Geceleri alýþtým uyku girmez gözlerime.
Aðladýðým da gözler kýrmýzýya bürünüyor.
Umut edince suya düþmek yoktu.
Düþünemedim, gözlere perde inmiþti...

Hiç bu kadar kýrýlmadým ki usta.
Öyle yorgunum ki sorma.
Boþ mezar görsem gider içine yatarým.
Ne diyordu þair.
"Ýntihar haramdýr, bizde yüzümüzü astýk." Diye.
Ben yüzümü býrak herþeyimi astým.
Ne duygular býraktým ne umutlar.
Herþeyi ver yansýna verdim...

Dedim ya hiç bu kadar kýrýlmadým ki usta.
Herþeyi kaybettim, oysa bir gülüþte buldum kendimi.
Bir tebessüm de buldum düþlediklerimi.
Ben beni olalý ilkkez bir dala türkü yaktým.
Ama bilemedim ki kendi kendimi yaktýðýmý...

Sorma artýk usta o türküyü.
Ne ben kaldým nede söylenen türkü.
Yanmýþ bir ben küle dönen umutlar.
Nereden tutmak istersen elinde kalýr.
Ben beni yaktým eser kalmadý.
Sorma iþte usta boþver.
Ben bana yetmedim...
YAZAN: Sinan TOKER
YAZILDIÐI TARÝ:30/03/2019/ ELAZIÐ
Sosyal Medyada Paylaşın: