Yolcusun cancazım

Sen bir yolcusun cancazým
Sahibi deðilsin hanýn
Üç beþ lokma aþýn ye,
Doymasýn bile karnýn
Gelip geçenler gibi misafirsin bu handa
Bilirim çok yorgunsun hiç kalmadý dermanýn




Evvel gidenler gibi silinecek izlerin
Seninle sýr olacak sakladýðýn gizlerin
Boþa çýrpýnýp durma kalemi boþa yorma
Senin de herkes gibi unutulur sözlerin



Nereye gidiyorsun zamanýn gemisinde
Geçip gittiðin her an,zamanýn gerisinde
Sessiz sessiz izlerken aþtýðýn girdaplarý
Bir bir yitireceksin biriken umutlarý



Bir yolcusun cancazým sahibi deðilsin canýn
Sevmeye bile kork ki, ne canýn ne cananýn
Tül-i emeller kurma,þu kalbi daha yorma
Zamanýn tükeniyor,okunuyor fermanýn



Olmayacak hiç kimse
Sonsuzluk seferinde
Ne evlad-u iyalin , ne vefalý sevdiðin
Ne validen ,pederin
Bir beyaz kundak ile baþlayan yolculukta
Artýk yoldaþýn olsun sana beyaz kefenin



Bir yolcusun cancazým
Ölüm denilen kapý
Açýlýr sonsuzluða
Sürü sürü turnalar göçüyorsa bahara
Sen de göçmen bir kuþsun göçmelisin bahara

Cemile Ülkü



Sosyal Medyada Paylaşın: