MƏN BİR KƏND MÜƏLLİMİYƏM
KAYTANCI
MƏN BİR KƏND MÜƏLLİMİYƏM
Bir dað kəndinin təzək iyi verən damýnda,
Pəncərənin qýrýlmýþ þüþəsində xeyir yoxsa,
Partalar sýnýq, tavan axýrsa,
Bir də məmləkət sevdasý ürəyini yandýrýrsa,
Axtarma baþqalarýný, mən ordayam.
Bilmək istəyirsənmi kim olduðumu?
Mən bir kənd müəllimiyəm!
Hər səhərin alaqaranlýðýnda,
Yeni bir xəyalla dərsə qaçaram.
Þagirdlərim yerindəsə , varsa bir səbəb,
Xoþbəxt bir gün yaþayaram.
Dərd etmərəm altýnýn islanmasýný,
Burnunun axmasýný.
Bir ana þəfqətiylə özüm yuyaram
Onlar mənim balalarým,
Gözüm kimi baxaram.
Mən bir kənd müəllimiyəm!
Təftiþ qayðýsý qorxutmaz məni.
Yaxþý gəlmiþ, pis gəlmiþ,
Heç də vecimə deyil!
Vicdanýmla baþbaþayam,
Allahýn hüzurunda.
Milli ruh oyada bilmiþəmsə,
Cücərtilərimin ruhunda
Mən çox xoþbəxtəm!
Mən bir kənd müəllimiyəm!
Daxilim nəysə xaricim də odur.
Qarþýdaký daðýn yamaclarýna,
Hər dərsimin məqsədindən soruþun məni.
Soruþun! Əlimdən , Məmmədimdən Aiþəmdən,
Əlif Bacýmdan, Həsən Əmimdən, Hüsnə Nənəmdən.
Soruþun! Çil xoruzdan, al daydan, qarabaþdan
Sarý danadan, al öküzdən, sərçədən soruþun!
Hamýsý tanýyýrlar məni.
Mən onlardan biriyəm,
Çünki kənd müəllimiyəm!
Nə labaratoriya taparsan məktəbimdə,
Nə xəritə.
Nə odun, nə soba.
Əgər yanmaða baþlasa damlar,
Nə su taparsan, nə vedrə.
Aðýrdýr söyləməsi amma;
Nə düz bir parta var,
Nə də yaxþý bir lövhə.
Mən bir kənd müəllimiyəm!
Yoxluqlar içində varlýq.
Sizə cücərtilərimi izah edim;
Mənim cücərtilərim
Daha kiçik,
Əl boyda.
Mən onlarla varam,
Onlarla yaþayýram,
Onlarla qalxar
Onlarla düþərəm.
Baxmayýn tabaþir yaxýlmýþ sifətimə,
Ütüsüz pencəyimə, köhnə qalstukuma
Mənimlə dünyaya baxanlar var,
Mənimlə çaðlayýb axanlar var.
Peyðəmbər peþəsidir mənim peþəm,
Öyünərək ,þərəflə söyləyirəm hər zaman,
Mən bir kənd müəllimiyəm!
Mən bir kənd müəllimiyəm!
ÞÝÝR : AHMET KAYTANCI
AZERÝCEYE ÇEVÝREN : GÜLNARE LEMAN-AFÝK AÐDAMÝ
ÞÝÝRÝ SESLENDÝREN : GÜLNARE ALÝYARKIZI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.