Dün, bugün, yarın

Dün, bugün, yarýn

Dün; yaþanmýþ eski bir roman.
Bugün; yazýlmakta olan.
Yarýn ise bir duvar;
aþýlamýyan.

Dün, hatýralarda kaldý,
hayâl-meyâl anýlan.
Unutulanlar dökülür
roman yapraklarýndan.

Bugün; bir yaþam savaþý,
hep mücadele, hep uðraþý,
Bazan neþe, bazan gözyaþý,
yarýna yaklaþtýrýyor insaný.

Yarýn, aþýlamýyan duvar:
Bilinmez arkasýnda ne var.
Bilinmez yarýn ne olur insanlar.
Bilinmez nasýl son bulur romanlar.

Dünde Sen vardýn,
Bugün de Sen varsýn.
Yarýný Allah bilir.
Yarýn; ya Sen, ya Ben,
onu kader gösterir.

Ahmet Terli- Köln
Sosyal Medyada Paylaşın: