ÇARESİZ SARILIRSIN

Bazen sarýlýrsýn,
Bir iðde dalýna.
Rüzgârýn savuracaðý,
Ana kadar kalýrsýn.
Sonra hazan gelir;
Sert bir rüzgâr,
Savurur seni.
Bir yol kenarýna.
Sevgiye yürüyen ayaklar ezer.
Seni hiç düþünmeden,
Onlar kendi sevgilerinin derdindedir.
Savrulursun bir dað yamacýna.
Eser, soðuk rüzgar
Sokar seni, bir kovuða.
Kemirir, parçalarlar kurtçuklar,
Karýþýrsýn, sayesinde topraða,
Düþlerini bilmezler onlar,
Bir zaman iðde kokularýnda yaþadýðýný,
IPARHAN efsanesine;
Sahilde oturursun takýlýp,
Eski bir balýkçý aðýna.
Nefes alamazsýn,
Kumsal bilmez senin sevda düþlediðini
Sara ölümüne bedenini;
Az sonra gelen dalgalara verip
Sararmýþ bedenini,
Salar karþý kýyýda demirlemiþ;
Duygusuz sandalýn, amcasýz dönen çarlarýna,
Kýyýlýrsýn, çarklarýn paslý diþlerinde
Dizeler yazdýðýný bilmezler,
Tam yere düþerken;
Üzerine bir sigara izmariti düþer.
Yakar, düþlerdeki sevginin,
Yaktýðýný düþünmeden,
Ýðde dalýný ararsýn, uzaklardadýr,
Kavuþamazsýn, hüzünlere
Gözyaþý dökmek, istersin.
O da mazide kalmýþtýr.
Kurumuþtur bütün sular.
Çaresiz; sarýlýrsýn kara topraða.

Sosyal Medyada Paylaşın: