YAŞAMAK...
YAÞAMAK....
narin bir gecenin sabahýdar yaþamak..
trenler fýrlar istasyonlardan..
kýrýk dökük yolcularýný alarak..
sessiz bir gürültüyle akar ýrmak,
sonsuz bir çaðýltýdýr yaþamak....
kapýlar , zýrzalarýný, kilitler üstümüzden.
sýrtýmýzda güneþin hamallýðý...
ayný göðe bakarak...
...turnalarýn kanadýnda,
duru bir denizdir yaþamak
izbe bir diyardadýr bazen,
trenlerin geçmediði sokaklarda ...
ýrmak çaðýltýyla akar yine
bazen sessiz bazen durarak....
ince bir ýrmaktýr, yaþamak...
katar önüne alýp gider,
en görkemli çýnarlarý yýkarak.
hazin bir kumul kalýr geride,,
bu kükreyen cehennemi selden.
sessiz bir çýðýrýþtýr ýrmak,
durup durup akan hayaldir yaþamak...
YUNUS YAVUZ / BOZKIRIN ÞAÝRÝ / ERZURUM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.