Yel Gibi İçin Çeker

Kimler yaþayýp göçmüþ kaldý mý ki hiç cismi
Kim bilir kaç faninin hiçten bulmuþtur hasmý
Naçizane yazsam da kim bilecek? Ben ismi
Ýstemezdim aslýnda kimseyi üzüp, kýrmak
Göz kýrpar, kara toprak niyetse; karýp sarmak!

Sayýsýz bilinmezlik el uzansa katamaz
Kalp, ay-yaþsa umuda cep kazansa tutamaz
Ahiret ince çizgi ruh canhýraþ, çatamaz
Velhasýl, bul hak yolun imanýndan çaldýrma
Sýzlatma, oddan solun dumanýndan daldýrma!

Eser yel, deli rüzgar omzu silkip de, çatar
Sonra vurgun yer gibi yaþlar yerde buz tutar
Nefis ateþ, dem kalýp sarsýntý sýzý katar
Zor nefes alan fani indinde kendin yakar
Mezarlar derin kuyu yel gibi için çeker!


Dost kalem Ahmet beyden bir mýsra..

Niceleri göçtüler terki diyar ettiler
Bilinir bilinmez var bizi çok çürüttüler
Günahý bilmediler sevabý erittiler
Bir garibe geldiler ömrümü tükettiler
Bir yaralýdýr gider kanadýný çýrpamaz. Var olunuz, Ahmet Kara bey..


Sosyal Medyada Paylaşın: