Güneþimi karanlýk ettin Hayatýmý maf ettin Beni hiçe saydýn Çöp gibi bir kenara atýn Sen gittiðin de ben ölmedimi
Karanlýðýma güneþ olmadýn Gözyaþýma bakmadýn Beni hiç düþünmedin Arkamdan gülüp geçtin Sen gittiðinde ben ölmedimi
Birkez bile düþünmedin Bensiz nasýl yaþar demedin Bir telefon bile etmedin Beni sana soranlara küstün Sen gittinde ben ölmedimi
Seni deliler gibi sevdim Sensiz nasýl yaparým dedim Gelirsin diye bekledim Yolarýnda hasret türküleri dinledim Her göçmen kuþu geldi geçti Birtek sen gelmedin Sen gittiðinde ben ölmedimi?
Bir anlýk hata dedin Habersizce çekip gittin Arkana bile bakmadýn Beni görmezden geldin Sen gittiðinde ben ölmedimi
Kemal Þanver Sosyal Medyada Paylaşın:
Kemalsanver Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.