ne yani
kalabalýðýn içinde ayna tutmasaydý çocukluðum
görecek miydin beni ?!
kýrmasaydým kalbini
akacak mýydý kanýn
Rh - rengi’
sen de az deðildin aslýnda
ocaða koymasaydýn þubatý
taþar mýydý söyle,
marta çiçeklenen dallarý..
hatýrla;
gözlerinde yuvalanan bakýþlarýma kuþ dilini öðretirken
ve uçmanýn kýyýsýnda palazlanýrken kanadým
uçuruma baktým
ölümden sonra tüylenmeyi bekleyen nice kuþun baþýnda
ruhuna þiir okuyordu
aþka olan inancýn
sonra gök,
yüzünde durduðu gibi durmamaya baþladý
üzüme bürünen bakýþýn karþýsýnda þaraplanan aþkla
sýzdým,
sancaðý hilale dönen bir ay’ýn altýnda
aydýðýmda yoktun
koynumda üzüm
aðzýmda þarap kokuyordun
adýný ayrýlýk koyan her mesafe kadar uzaktýn sen de
diler hislerle ölç
diler metreyle
velhasýl,
her gidiþ
dönemez kendine
ya özlemdir yolun adý
ya piþmanlýk
söyle göðüne,
kuþaðýný baðlasýn artýk