BEN ÖMRÜMDE
Güneþ batar gece olur ay doðar;
Sensizken de yine sensiz kalmadým…
Vurgun yedim yere düþtüm nicedir;
Ben ömrümde böyle yara almadým…
Ayyaþ oldum sarhoþ oldum keþ oldum;
Derman bilmez sersefile döþ oldum;
Yurdu yitik yuva bilmez kuþ oldum;
Ben ömrümde böyle yara almadým…
Þükrümüz çoðaldý her eziyette;
Naçar kaldým el açmadým namerde;
Býçak sürdüm ruhumda ki her derde;
Ben ömrümde böyle yara almadým…
Kimi deli kimi mecnun saydý da;
Ciðerparem sözlerinden caydý da;
Ruhum bile dön emrine uydu da;
Ben ömrümde böyle yara almadým…
Alfabeyi harfleriyle besledim;
Hicranýmý tebessümle süsledim;
Yeri geldi yarým aklý taþladým;
Ben ömrümde böyle yara almadým…
Kapattým sevdaya gönül kapýmý;
Rabbime emanet ettim tapumu;
Kurda kuþa yem etmezken yapýmý;
Ben ömrümde böyle yara almadým…
Yoluna akarsa, kaným saðolsun;
Uðruna verdiðim caným saðolsun;
Vurup da gittiðin yaným saðolsun;
Ben ömrümde böyle yara almadým…
Ali ALTINLI – 27.03.2019
Saat: 00:02
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.