ÇANAKKALE İÇİMDE

Bir nesildi ki o baharýnda gençliðin
Bir umuttu, bugünlerimize yeþeren
Bir cömertlikti, þuurdu her bir yanýndan yurdun
Kardeþlikti faklý dillerde de olsa ortak duruþun
Ve o nesil, kitaplarda resim,þiir,destan ,makele,…
Sýðmadý þu gönlüme dar geldi; haritalara sýðan Çanakkale.

Her duyduðumda sarstý beni,adý benliðimde gizli
Çanakkale; türküsüyle,savaþýyla hep dillerde
O yalýn bir savaþ deðil, o kalbidir vatanýn asli
Ey þehitler yurdu kutlu kent, özüm þimdi kabirlerde.

Kabir denen bir taþ deðil, görkemli bir anýt deðil
Nasýl anlatsam bilemem; ne resim o, ne bir þehir
Daha büyük bir þeyler var, söylemekle biten deðil
O ki ne büyük ecirdir, zihnimde sarsýlmaz fikir.

Yürüdüler kutlu sona, dönmemek üzere geri
Keþke ben de olsa idim o neferlerden biri
Bildiðimizi sanarýz, bugünleri hor yaþarýz
Kýzgýnlýðým hep bunadýr, tarih bize masal deðil.

O ruh hep gerekli bize, orda kalpler hep birlikte
Vatan satýhtýr aslýnda, ne bir siper, ne de cephe
Daha on beþindekiler, mola vermiþler hayata,
Þimdi orada yatýyor; abi,kardeþ koyun koyuna.
Þu bölücülere bir bakýn, ta gözlerinin içine
Cahillikse ancak budur, ihanet onun semeri
Yetiyorsa yürekleri, görsünler Seddülbahir`i
Arýburnu,Kireçtepe,Conkbayýrý,… bak ne diyor:
Atýn bunlarý ateþe, toprak leþleri sevmiyor…

Hadleri kalmýþsa eðer, sesszilik de bir edadýr
Ya sussunlar artýk yeter, sabýr da bir yere kadar
Üzülme sen Çanakkale, sen vatansýn dilden dile
Maðrur dur, eðme baþýný, bu millet o hisle vardýr.

Mermisi bitmiþ neferin tüfeði de ben olaydým
Takýn süngüyü baþýma, dikileyim hasmýn karþýsýna
Çelik etle kapýþýyor, manzara ki tarifi yok
Onlar boðuþuyor binlerle, toprak doymuyor þehide
Bir yandan sarsýlýyor yer, cehennem gibi ki mahþer
Yaðmur yaðýyormuþ gibi mermiler hedef seçerler
Kul olan dayanmaz buna, hele bakýn þu imana
Orada bu þûhedâ da, yatan bir ben de olaydým.

Þimdi keyif bana ardýr, geçmiyor lokma boðazdan
Onlar aç kaldýlar ama, geçemedi gemiler boðazdan
Nasýl gafilce uyunur, aklým almýyor bugün de
Onlar onca uykusuzken, verdiler kanla mücâdele.

Borcumuz saymakla bitmez, Çanakkale bir vatandýr
Anadolu,Çanakkale; Çanakkale`yse Anadolu`dur
Lazý,Türkmeni, Çerkezi, Kürdü,Arabý,Romaný…
Onlar asýl sahipleri,bu vatanýn halis oðlu
Bize düþen büyük bir görev, yaþatmalý hep o ruhu
Çanakkale`m bu millete, esasýnda da ümmete
Ve ki mazlum milletlere, asrýn en büyük gururu.

Almaz seni ne sayfalar, yazamaz seni asla satýrlar
Anladýkça devleþirsin; sen bize izzet,þerefsin
Sözümüz olsun sana söz, açtýrmayalým haine göz
Verelim yine el ele, þehitlere selâm olsun,
Gitti yiðitler cennete; saygý minnet duyarýz biz.

Oðuzhan KÜLTE

Sosyal Medyada Paylaşın: