SEVGİ DENEN

Yitermiþ zamanla insan, kalmazmýþ güzellik her an
Geldi geçti bunca zaman, söyleyecek söz kalmadý
Bahane uydurduk çokça, kullandýk aþký soluksuz
Þimdi ne yaðar gönül sofrasýna, kaldýk çölde hem de susuz.

Tebessüm eder geçerdin, beni tanýrdýn sen hani
Dizmiþtin çok methiyeler, þimdi sayfan bomboþ kaldý
Girdik bir sevgi yoluna, çýktýk yokuþu verdik mola
Þöyle bir bak etrafýna, yalanlardan kim feyz aldý?

Emek olsun dedik önce, özden sevdik kendimizce
Hele bakýn þu densize, yüzünde ne bir nuru kaldý
Ýnanmak kabil mi sana, yanarým geçen yýllara,
Düþtüm gör ki ahu zara,saçýmda beyaz mý kaldý?

Emekmiþ sevgi denilen, dostum var git sen de oyalan
Öldüðümde ta arkamdam, okuyacak kul mu kaldý?
Dostlarým oldular düþman, sana deðmez imiþ inan
Bu rüyayý gördüðüm gün, gerçeklik zihnimi sardý.

Sevgi dersen karþýlýklý, aþk ise verir bal tadý
Arý gibi daldan dala konarmýþ gerçek sevdalý
Riyalardan, talanlardan arýnmýþtýr þimdi hayat
Güzellikse deðil dýþta, yürektedir hem de dostça.

Oðuzhan KÜLTE

Sosyal Medyada Paylaşın: