ek
ZAMANA KALDIK
Yuvasýný bilmez yavru karýnca
Saz gariban çalar telden olunca
Kamlumbaða bile arýyor koca
Ne mezuniyetsiz zamana kaldýk.
Tilkiden insan var,insandan yýlan
Dünya rüya oldu geride kalan
Zenginim zanneder bir altýn bulan
Ne mezuniyetsiz zamana kaldýk.
Kanadý kýrýlmýþ uçmuyor kuþlar
Kaðýt kalem oldu kum ile taþlar
Kardan adamda da yanan ateþ var
Ne mezuniyetsiz zamana kaldýk.
Topraða gömülür saðken dirimiz
Akarsuda bile yunmaz kirimiz
Gözü görenden de fazla körümüz
Ne mezuniyetsiz zamana kaldýk.
Nurhayat bir daha gelmez dünyaya
Oðul babasýndan ediyor haya
Sokakta yýlanla,akrep var yaya
Ne mezuniyetsiz zamana kaldýk.
06.03.2019_Çarþamba saat:16.12
Nurhayat Ekici
Edebiyatçý Þair
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.