Bu Değildi Hayalim

Býraktýðým Dünya bu deðildi ey hayal..
Yemiþleri vardý sokaðýmýza sarkan dallarýn.
Rüzgâra karýþýp ta gelirdi uzak mahalle fýrýnýnýn kokusu,
Ay doðarken görürdün karþý tepeliklerin ardýndan,
Doðan bebeðin haberi gelirdi tez elden.
Ve öleni duyardýn aðlamaklý seslerden.

Mahkûmu oldu sabiler çýkýlmaz sokaklarýn.
Kýymeti yok þimdilerde çatlayan þakaklarýn.
Berhavamý olacak ömrümüz bu çarkýn diþlerinde,
Yeþili görmez oldu insanlar düþlerinde.

Ne Ay’ý gören þimdi,
Nede kokular alan.
Ýþittiðimiz ise
Koskocaman gürültü.
Farklý bir dünya resmi çizildi dünyamýzýn üstüne,
Anlamsýz bir melodiye mahkûm kulaklarýmýz,
Ne tüyü bitmemiþ bir yetim tanýyoruz,
Nede gördüðümüz var dumaný tütmez bir bacayý.
Gökkuþaðýný göstermez oldu yapýlar..
Heyhat bir garibe açýlmaz oldu kapýlar.
Kýsýlýr gibi oldu nefesimiz kesilen her aðaçla.
Neye varýr sonumuz bu amaçsýz uðraþla.
16.07.2013


Þiir Atila Yalçýnkaya

Sosyal Medyada Paylaşın: