MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Serüvendir Hayat
mavİmge

Serüvendir Hayat


Cebinde ekmek taþýyanlar bilir ancak
Yaþamanýn erdem savaþý olduðunu

Gökten düþen bir damla
Can-karpuzu gibi al gözler
Çelik zincirler gibi ciðerler
Sunaklarda bilek gücü bilenir
Modern çaðdayýz dedi
Hayatýn künhü
Mor yüklü bulutlar
Aðzýmdaki ince papatya
Sazýmýn kokusu ve içli aðýt

Yaþamak !
Melal denizde ciðerleri su dolmuþ
Alný kara çocuklar gibi
Hiroþima’da nöbet tutarken
Boðaz yanýklýðý ile
Hiçe sayýlmýþ niceleri...

Bana iyi þeyler anlatýr mýsýn ?
Der gibi bakarken dünya
Ýçindeki kötülükleri
Hapseder aslýnda... Karanlýða
Ve dünya masmavi
Ötesi karanlýktýr
Bir þey fýsýldar
Öyle ya yaþamak
Zordur...

Kahrolasý dünyada
Mazlumlar hep karanlýktadýr...
Hal böyle olunca
Benim bahtýmýn karasý
Gönlümdeki býçak yarasý
Ruhumun ceberrut yasý
Niçin alevlenmesin ki ?

Bana dünyada bir su
Ahiretimde ümit gibi
Baðýracak bir matem gibi
Benzimi sarartan þakaklarýmý aðartan
Nâralar gelmiyor artýk !

Ey insan dört duvara düþtün
Dört duvardan doðma fikirli
Bir yol içinde
Korkularýný sevda eylemiþ
Yürüdükçe tarihi utandýrýyorsun

Küçük parmaklarýmý denize daldýrýp
Elimde kainatýn özü var dediðimde
Gülümsemeleri bir yana
Diþlerinden kan sýzan o ceberrutlar
Bugün aðladýkça öz deðerlerimi
Yeniden bana veriyor !

Hasret, namus, þeref ve ar
Olmazdan geru insan neye yarar ?
âh u vâh eylemeden evvel
Gonca-ter simin-fer öpmezden evvel
Düþünmek için
Durmadan nefsi müdafa eden
Fakat
Nefse yenik düþen insan...

Yâ Ömer ölüm var
Dostçasýna bir haykýrýþtýr...
Bahardan gelen yaprak gibi
Ellerimi gül kokulayan
Tozlu raflardan rahleme düþen
Gözyaþým gibi
Girdabýndan býktýðým an
Ruhumu ýslatarak örseleyen
Þefkat yüklü o abide
Beþ vakit beni çaðýrýrken
Durup düþer gibiyim
Hayal-kýrýklarýmdan....

"Bir selamý esirgeme
Bayramdan bayrama"
Çünkü ol bayram benimdir
Senindir ve gerçek bir düzlemde
Ellerin sýcak sýcak pençelendiði
Gül kokulu sokaklarda
Uçurtma uçuran
Al yanaklý balalarýn
Perdeleri kaldýrýp aðlayan analarýn
Babanýn küreðinden çýkan baþaklarýn
Bayramýdýr !

Taþ sokaklardan sýzan sular gibidir yüreðim
Hangi kapý önünden alýrsam topraðý
Öyle taþýr ve müjdelerim
Damlarken yüreðimdeki hasretlik
Bir baðýr-basýmlýk
Sar beni sýlayý rahim

Topraða düþtüðü anda sevda
Kýþ aylarýnda mesela
Bir kar tanesi nasýl gelirse
Nüzul eder benim yüreðime
Rabbin ilk emri
Þükür ki okudum demek gibi
Sevdama kavuþurum belki

Ah o asrý yakalayabilsem deðil dudaklarýmdaki derin sýzý
Ben bendeki cevheri
Karanlýða niçin gömeyim ?
Dirilmeli ve yükselmeliyim
Kör kütük ruhumu
Hâk yolunda diriltmeliyim....

Hüzün þarkýsý dinlediðinden
Güzün güneþ görmeyen evler
Buruk nice delikanlý görmüþtür

Yadigârýmý eller almadý fakat
Beni çað dýþý bir fýrtýna kopardý
Kýrýk dökük penceremde
Küheylan hasret çeker
Koç-yiðitler mateme durur

Cebimdeki ekmeðim ile
Çýktýðým nice yokuþlara
Bir yýldýrým gibi
Ercesine kükreyerek
Elimden tut beni
Götür uçurtmamý yeniden
Þu uçsuz bucaksýz
Þükür beldelerine

Beni sevdiðini bilmemeliyim
Bilmemeli kimse
Huzur içinde uzanýrken
Ay þavkýna þiir kondur
Benim nimet burcu sevdiðim...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.