Kelebeðin gözleriydi ufukta Diner mi gözlerindeki mavi, en derin solukta Mecalin duvarýnda, yüreðin gözleri aðlamakta Vazgeçer mi mazi, Kor daðlarýn dumanýnda.
Gök delinip, yaðmurun çocuðu deðil mi filiz Oysa Aþkýn bir yaný kör, bir yaný dehliz Dokundukça yüreðimiz kanar, yanar elimiz Dilencisi olduðumuz kutsal tapýnakta.
Aþk’ýn þavkýnda durulur en asi nehir Ne muhabbet ki, süzülür gönlümüze kurulur þehir Oysa kristaller aþkýn yaðmurunda erir O kristaller limaný yok okyanuslarda seðirir.
/ yansak da / aðlasak da / sýzlasak da..Sevmediðin limanlar senin deðildir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.