Sessiz Çığlıklar

Sessiz Çýðlýklar

Zulüm bütün aðýrlýðýyla
Çöktü üzerine ülkenin.
Penceremde’
Gün ýþýðý sarhoþluðu
Odalarda son bahar
Ki Son umutlarýný.
Dört duvara asmýþ insanlar....

Sokaklarda büyüdükçe
Uyku sersemliði
Halklarýn dilinde
Büyür sessiz çýðlýklar
Baþlar boðmaya kendini
Gözlerinde sevgi aþk!
Bir hüzzam makamý insanlýgýn!
Ellerinde mevsimler üþür..

Yüreðinde bir volkan gibi
Parlayarak’ çiçek açan öfkeden
Zaman titreyerek irkilir
Gözler pimini çeker
Yüreklerde patlamaya hazýr
"Ýntihar bombasýnýn"..

Oysa
Yasama sevdalýsýndýr
Ýçinde büyüyen çocukda!
Deli hoyrat bir sevda’
Anadolu, topraklarýnda
Kýþ sonrasý, ilk bahara gebe umut
Sevgi ile aþk ile
Örgütlemek icin daðlarý..

Nedense korku rüzgârlarý
Bir ustura aðzý gibi
Biçip geçer içimizde çaresizliði
Baþlar soðukta titremeye yürekler..

Ýste o zaman
Verilmesi gereken kavgan
Takýlýp kalýr aklýna
Sorarsýn kendi kendine
Hangi çaðýn vebalýsýyýz biz
Umut kaç meridyen
Ötesinde durur
Anadolu’nun bilinmez....

Zaman kýskacýnda akþamýn
Ýþ dönüþü Kýzýlayda!
Yorgun bir çocuk gibi
Ýnsanlarýn yüzleri,
Kimi esmer, kimi sarý
Kimi beyaz ve kömür karasý
Fark etmiyor dili dini ýrký
Tüm halklar kardeþiz
Ayný coðrafyasýnda’yýz biz;
Bedenleri ýslatan sýzýlarýn..

"Emek" ekmekðin
Karanlýk sokaklarýnda yürürken
Yinede çaresiz deðildir insan
Düþtüðü yerden
Acýlarýný bileyerek kalkar ayaða
Yüzüncü yýl bulvarýnda,
Islak dudaklarýndan
Yüzüne yayýlan tebessüm
Alev alev tutuþarak yandýðýnda
Güzel þeyler düþlenir Ostim sokaklarýnda..

Yüreðinin engebeli yolunu
Aydýnlatýrken sevda ýþýðý
Kýyýlara vuran dalgalar gibi
Göz bebeklerinde
Dalga dalga kýrýlýp daðýlýr
Sokak lambalarýndan loþ ýþýklarý,
Ki sonra baþlar belirginlesmeye
Dudaklarýndan yüzüne yayýlan tebessüm
Ki o an
Usulca saclarýný baþlar okþamaya rüzgârlar
Ellerinde bir veda ýslaklýðý
Yüreginde kör bir mavzer kursunu...

Abdullah Oral.....Ozan Vurguni
Sosyal Medyada Paylaşın: