Gelmez Otu

gelmez otu

dumanlý bir havaydý
masmavi göklere inat
uçmaya sevdalý bir týrtýl
yettiðince hayata
baþka gökler altýnda
kaldýrdýlar cenazemi

gelmeyen baharlarýn þafaðýnda...
çitlenbiklerin güne hevesinde
rüzgarlar soðuk yüzümde
gelmez otu yettiðince
koþmak tipoldan kazana delice

biribirine ulanmýþ otlar
masmavi derinliklerinde güneþin
ve bir yýðýn toprak
sanki kim kalkýpta çýkacak
umutsuz karanlýklarýn perçeminden

omuzlarýmda soðuklar
ýsmarlama þarkýlar medetsiz þarkýlar gibi tatsýz
sað yaným olacak anne
dahha ne kadar acýyacak

buralarda halým bozuk
günüm kesik
kimler gelsin kabrime getirsin beni kendime
nefesler...ürkek,korkular...
tozlar düþüyor yüzüme
çürümüþ tahtalarýn arasýndan

sekülerin pýnarlarýndan
neþetin sularýndan
çocukça koþmak isterdim sana anne
kuþkuruk sesince gürce
saraþlý boylarýnda o heveste
kemikler vedalaþtý etimle

toza topraða gark oldum
düþtüm yere
yüksek kayalýklardan havalanan turnalar
havalansýn gezsin nice
ataþýmla tutuþsun çaðlayanlar
sen kabrime gelince

artuni...
Sosyal Medyada Paylaşın: