Köy mevsimi

Cemre düþmüþ erimiþ karlarý.
Akmaya baþlamýþ ilkbahar selleri.
Uyanmýþ kýþ uykusun da böcekleri.
yavaþ yavaþ canlanýyor tomurcuklar.
Dönüþmeye baþlamýþ arýlarýn.
Bal yapacak çiçeklere.

Meralar yeþile bürünüyor.
Koyun kuzularý dört gözle bekler.
Daha mayýs haziran gelmeden.
Þimdiden hoþ görünüyor.
Köyümün þu andaki manzarasý.
Sanki beni çaðýrýyor gel diye.

Nasip kýsmet deyip.
Aklým da belirledim bir tarih.
Gün saymaya baþladým.
Her gün takvimde.
Yaprak kopara kopara.
Eðer ömür yeterse.
Yine gidip görmek isterim.

Köy demek çocukluðum.
Adý sýlaya hasret.
Daha kaç yýl görebilirim bilmem.
Dünyanýn en güzel yerinde de olsam da.
Yine unutmam asla köyümü.
Uzaktada olsa orasý benim köyümdür.
Sosyal Medyada Paylaşın: