KARANLIK AĞLATIR
Karanlýklar, nurlarý boðamaz!
Nurlar, o karanlýklarý boðar!
Karanlýk, güneþ olup doðamaz,
Ama aydýnlýk gün olup doðar!
Kötüleri, hep karanlýk saklar,
Ýyileri aydýnlýk saklamaz!
Kiri su, cahili ilim paklar,
Ama kara karayý paklamaz!
Karanlýklar, kötülük gibidir,
Bütün yüreklere pas baðlatýr!
Aydýnlýklar, iyilik gibidir,
Her yüreði sevgiyle parlatýr!
Bir þey bilmeyen kara cahildir.
Kara, bilinmezliði anlatýr.
Kara günler, acýya dâhildir
Acý, kara günleri yaþatýr!
Kork, yüreklerin karanlýðýndan
O, kapkara kör bir zindanlýktýr!
Kork, duygularýn karanlýðýndan
O, kör zindanlardan da zindandýr!
Yüksel, karanlýða yoldaþ olma,
Baþýna kara çeki baðlatýr!
Dinle, sözümü yabana salma,
Vallahi karanlýk hep aðlatýr!
20.03.2019 / Mustafa YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.