Adı Hasret!..

Bir hasret yaþýyorum, içte aðýr biçimde,
Hicran yoðrulmuþ, heyecanla boðulmuþ,
Her camý açtýðýmda, gün kara bir perde,
Gök siyaha bürünmüþ, mavisi uyumuþ!...

Benim semam üstünde ay bile buz tuttu,
Bahçelere - baðlara, hoþ ilkbahar eriþti,
Gönlüm üþür, boþ kalan sessiz evimde,
Daðlarda-ovalarda, lale, sümbül, yetiþti!...

Kapýmýn önünde, kara kurbaða ötüþür,
Kuru ot arasýnda, oluþmaz ateþ böcekleri,
Kýrlangýçlar bile, daha yükseklere uçar,
Dokundu hasret teli, kar gibi döküntüleri!...

Bir aþkýn üstünden, Leyla düþtü gönle,
Bir hüzne dalar, gönül gizli gizli aðlar,
Bir yakýþmaz kader, deðdi garip halime,
Deðeydi taþlara, taþýr mýydý yüce daðlar!...

Aþkýn sesi, çýnlar iki kulaðýmda ninnisiyle,
Kalbimin tenine o an, kan gider, can gelir,
Kor tozu gülüþünde, o gözleri hafif kalýr,
Hatýrasýnda sevgisine, kan gider, can gelir!...

Bir gece, en uzaktan, ulaþtýrdý bana sözleri,
Kederle dolu verdi yüreðim, doðdu kasvet,
Aþkla meþgulken, boþa harcamýþým zamaný,
Olmadý gül, olmadý Leyla, kaldý, adý hasret!..

Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın: