Ayna sız!...

“Beni hiç anlamadý” diye, söylenmek deðil,
Ya da gereksiz hiçliðe, mizah yapmýyorum,
Çoðunlukla güler yüzlü insaným her zaman,
Ýç içe aðlýyor, bunu kimseye anlatmýyorum!...

Görmüyor beni, aþkýyla tutuþtum, yandým,
Aydýnlanmaya koþtum, içi karanlýk çýktý,
Aþký, kalbimi, kýmýldattý, ne oldu þimdi,
Ruhum, bu kutsal güçten, zararlý çýktý!...

Bir çift güvercin havalansa, komþu çatýda,
Yanýk yanýk yüreðim, burkulur yerinden,
Bilmezler bir aþký, yaþamayanlar beni,
Benim derdimse onun, hasret ateþinden!...

Aþkýn sýcaklýðýný, iyiden iyiye hissettirdi,
Doðru nefes almamý bile, zorlaþtýrýyor,
Mutlu ifadeyle, birilerini gördüðümde,
Hayat devam etse de, bana korlaþtýrýyor!...

Uykusuz kalan beynim, etkinliðini yitirdi,
Geri kazanmak için, ne tür spor yapmalý?
Taze ekmek kokusu gibi içimde saklýyken,
Beyni kökten etkileyen aþký, ne yapmalý?...

Aþkýnýn sonsuzluðuna, bir gidiþ-geliþ iþte,
Sevgimizi biz ispat edemedik, faydasýz,
Dillere düþtüm, sürünmem yetmiyor da,
Saçlý-sakallý hal görene, olduk, aynasýz!...



Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın: